Giydim dün ayağıma, daldım maziye, iç buruk
Vardı çaresizlik, para yok, ne giyer çoluk çocuk

Ev önlerinin-şadırvanların, süsü oldu takunya
Yürünemez ki rahat, kısa kullanımda bir rüya

Gezdiniz mi yalın ayak, bilir misin ayak acısını
Dene istersen, batsın diken, iğne ile çıkarmasını

Alırsan mikrop, şişer ayak yavaş yavaş, sızlar
Para yok, doktor yok, karasakız yapıştır, akar

Yaparsın tahtayı ayağa uygun, önüne kuşak
Al sana takunya, batan dikenden koruyacak

Asıl işi ev önü, varsa ayakkabın, yıpranmayacak
Oldu kader, naylon-lastik ayakkabı, düne iyi bak

Giyilir ayakkabı, en fazla bir-iki ay, tamir edilir
Önce kendin denersin, olmazsa, ustasına gidilir

Ana başlar dırdıra, çocuklara ayakkabı alalım
Yoksa paran ertelersin, az sonraya bırakalım

Başlar isyan, bak konuşur herkes, acil alalım
Birine al birine alma, hesabı nasıl tutturalım

Gidilir ayakkabıcıya, uygunu alınır, mutluluk
Giymez çocuklar, koyunda ayakkabı, uyuduk

Sevinir çocuklar, başkaları imrenir, atar havayı
Başlar ana siteme, bana almadı, kıyamadı parayı

Yoklukla yapıldı asıl savaş, anlayın yeni yetmeler
Etmedi kimse isyan, şükür denildi, geçti seneler

Bak bugüne, iyice bak, nasıl yaşarsın, dünle anlasak
Aklı olan der, boğulduk nimete, secdeden kalkmasak