Yıl 1937, iki oğlan Galfa’da, yaşlar on ve on iki
Demişler ki, birini okutalım, arazimiz yetmez ki

Çağlan’da çift sürer, büyükanam büyükbabam
Dönmededir köye yürüyerek, Mustafa Amcam

Golay gelsin, golay gelsin Alos Emmi, nasılsınız?
Hoo demişler öküzlere, meramım var, yaklaşınız

Yok köyde okul, Cemal’i okutsak, işte meramım
Okutmanda kaydı vardı, acil Şeher’de başlatalım

On yaşında babam, Topçuoğlu’nda ocaklı bir ev
Gelir gider İsfendiyarbey İlkokulu’na, ulvi görev

Hafta sonu köydedir, yürüyerek gidilir, var yokluk
Dönüşte sarılır sırta köy somunu, bir hafta doyduk

Uymamış, evdeki hesap çarşı, başlamış tifo salgını
Vefat etmiş Niyazi Emmi, koymuş mezar gardaşını

Gelmiş gitmiş okula, lise iki bitecek, denilmiş yeter
Biterse, gider il dışına, kapanır kapı, ölümden beter

Yaparız memur, yürür hem köy, hem de memuriyet
Gelmiş evlilik-bitmiş askerlik-doğmuşuz biz nihayet

Anladın mı olanı, yol yok, okul da yok, para nerde
Var çaresizlik, yok doktor-ilaç, muhtaçsın namerde

Geldi dengeye nüfus, yetmişlerde, yokluk çok ağırdı
Canla başla çalıştı Türkiye’yi ayağa ana baba kaldırdı

Gelmesin bol bu günler, işte sizlere, gerçek nağmeler
Her nefese, şükür edin, ödendi ana babalarla bedeller

Doğdu Cumhuriyet Çanakkale’den, anlayınız olanları
Bitti vesayet 15 Temmuzda, geldi parlak Türk asırları

Telef oldu yokluktan büküktü boynu babanın, heyhat
Doğarken ölürdü çocuk, Ey Türk, bol gelmesin hayat

Yoktan yonga çıkardı, Cumhuriyet nesli, babalarımız
Kaldırdı omuzda Osmanlı mirası, hakkıdır dualarımız