Olmaz Ülkücü Lidere sövenden, Hakk’a yolcu Arif
Kolaydır Ülkücü olmak, kazanırken olamamış latif

Unuttu çeri olduğunu, sandı kendini Başkomutan
Ne acı, kalamadı Ülkücü, zor, Ülkücü hatırlanman

Ne de çokmuş, döküldüler, kendini cevher gören
Al ibret Ülkücü, biter Hak için davasını sevmeyen

Bakın bakın partilere, hepsinde cevher Ülkücüler
Faydalan iktidar gücü, ağız lağım, Lidere küfürler

Ayıklandı mı çürükler, koşar size İktidar Ülkücüm
Fikir sağlam yol Turan, yetmez çaşıtlardan gücüm

Çürükler çürüdü, geliyor İktidarım, Devlet akıldır
Yolu şaşırmışlar, girin Temek’e, kendini akıllandır

Temek bu veremez taviz, lider-doktrin- teşkilat
Kolay Ülkücü olmak da, Ülkücü kalmada sanat

Diyemem Arif Ülkücüdür, dilesin seven şefaat
Mazi bağlar insanı da, Temek olmaz kol kanat

Dedi; ‘Şerefsizsin Şerefsiz’, kaldı hesap Allah’a
Yedin mi kul hakkı, iste Devlet’ten müsamaha