Ne ibrişimden kumaşmış sorsan herkes Ülkücü
Açtın mı, siyaset gülünü, bakıyorlar böcü böcü

Dolaşıyor yaprağında, her partinin, şaşkın kurt
İstemez tanınmak derler ki kalbimizde Bozkurt

Bulunca şanı şöhreti ünü Ozan da unuttu dünü
Devlet’e dedi şerefsiz, yaptı Meral son düğünü

İbret al Ülkücü denmez boşa son nefeste iman
Unutma Seleme’yi koyun sürüsü götürdü iman

Öyle büyümüş ki kalıbı, demiş Devlet’e şerefsiz
Temek’ten, işte madalyası, ‘Şerefsizsin Şerefsiz’

Temek’te değişmez kural, Lider-Teşkilat-Doktrin
Her Ülkücü baksın aynaya, orda yazmada ederin

Dün Türkeş’ti hedef, ihtilal sözcüsü, alamayız oy
Değişsin Genel Başkan, işte o zaman kurulur toy

Kaynattığı aynı kazan, Türkeşçiyiz gitmeli Devlet
Giydi kispeti Meral, takıldı peşine, Fetö’cü şirret

Dedi Âkif; helâk etme bizi beyinsizler yüzünden
Azdırdı Zillet kurtulmak için Erdoğan-Devlet’ten

Anla gerçeği Ülkücü, süpürüldü HDP, halı altına
Zillet, kurban etti aziz vatanı İktidar Saltanatına

O Devlet ki, bitirdi ihanet, tek burun kanamadan
Doğdu darbede Türklük, gözleri kırpmada Turan

Olmaz Temek her devrin adamı, sağlamdır temel
Nerde-nasıl-kim olursa olsun çürüklere salladık el

Ülkücü, yetmez parmak kurt nedir zihinde seviye
Bilir Devlet, yazılmaz hikâye olanlarla yeni hikâye

Bekler Temek özlemle, kessin ki hamlarını tırpan
Türk-İslam’dır Ülküm,yeni nesil fışkıracak oradan