Dün, ormanı gezdim, çoluk çocukla, anlatalım
Dedim ki sessiz bekleyin ve izleyin ibret alalım

Ayı gördü avlakta avını yaklaştı usulca yanına
Bekliyor vurmak için pençe, bırakılmaz yarına

Toplandı ormanda horoz, kartal, köpek nicesi
İzliyor sessizce biliyor olacağı ayı keser nefesi

Gezer sırtlan sürüsü yaklaşmaz nedense ayıya
Karın tok mudur nedir, sanki gelmiş bakmaya

Dolana dolana, yaklaştı kurt, bırak alırım payı
Bağırmada ‘vermeyiz elde olandan’ diye alayı

Koptu gürültü ormanda, bekliyor artığı çakal
Maymun ha bire hoplar, düşecek kırılırsa dal

Pıstı ayının avı, hazırlıyor pençeyi yok çaresi
Kaldı yalnız, çekinirse kurttan ayı, alır nefesi

İşte orman kuralı, halletmezsen sessizce avı
Geçin onu bunu da, çakalın bile değişir tavrı

Dolaşıyor horoz kibirle, nasıl ötüyor ü ürü ü
Gördü doğanı, girdi çalıya, ümit kurt sürüsü

İlginç, ceylan-geyik dikmiş göz bakar bön bön
Bildiği, kaçıp kurtulmak, ormanda dön de dön

Anla evlat; kurban ol kurda, gösterir kendini
Avlanır puslu hava, bilmezler silince dişlerini

Bir çığlık yükseldi dönerken bayırda arabaya
Bağırıyor, meşe çama, hakkım var yaşamaya

Gör, orman halini, kimi av, kimi can derdinde
Kim bilir, neler yaşanmada, her gün seherinde