Çocuktum küçücük, tutardı elimden babam, gezerdik
Doyurur lokantada karnımı, ara sıra kahvede çay içerdik

Oturduk Kara Mehmet’in Havuzlu Kahvesi’ne, saz var
Gittim görünce koşarak, dizmiş sazları, sıra sıra duvar

Baktı Babam, bizde merak, otur gel yanıma, çay alsak
Anlatalım mı nedir saz, çalıp söyleyip gönüllere akmak

Okurken Lise’de, sözleşirdik arkadaşlarla, akşam şeher
Gara İhsan, Ozanoğlu, Dellaoğlu sıralanır çalar ve söyler

İğne atsan düşmez ki yere, doluşur herkes, ağızlar açık
Deler nağmeler yürek, saz sözle, sıra gecelerine alıştık

Bekler Kahveci, hep çalıp söylensin, çaylar çokça satılır
Bitti mi gelir bahşiş, yalvar yakar söz alınır, kalırdı hatır

Beklerdi lokantalar, çıkışta ordayız, masalar sazı bekler
Bakımda kusur olmaz, ağlatır oynatır, sazdaki nağmeler

Bitti mi çıkardık lokantadan, yalvar yakar söz vererek
Alınırdı bedeli, en kısa zamanda tekrar ora gelinecek

Düşerdik yola geç vakit, köye dönüş olacak tabanvayla
Okunurdu sabah ezanı, girerdik yatağa, kızgın babamla

Anladın mı oğul, nedir saz, ister çal söyle herkesi oynat
İstersen oluver ilim sahibi, millete olursun kol ve kanat

Unutma sakın bu dersi, Babandan, saz ilgine bir nasihat