Bir destan yazıldı, Bursa’da, seksen öncesi. Ey Nesil
Hocam Arvasi’nin, Türk-İslâm Ülküsü’ne ettik meyil

Sustu; ‘Kahrolsun Türkiye-Marksist Türkiye’, sesleri
Goca Bekir-Efendi-Metin-İsmet-Kutucu, Ülkü erleri..

Ey Rabbim; Hep rızan için kalkıp indi balyoz yumruk
Demedi hiçbir gün, Vatan Savaşında, artık yorulduk

Bıraktı nice eser çileli hayatının imbiğinden süzüldü
Mapus yılları ki, kitap sayfalarıyla ilmik ilmik örüldü

Eritiyor zaman, koç yiğitleri, buluşuyor İlahi huzurda
Ey Rabbim, Metin Kaplan taşırdı iman ateşi ruhunda

Metin..Metin.. Akademi baskınıyla, yaşayacak hatıran
Mapus çıkışı, son beraberlik, Mehmet Fevzi ve Kuran

Huzurda Arvasi, Goca Bekir, Kutucu, son yolcu Kaplan
Tanpınar!.. Billur bir avize gibi Bursa’da dondu zaman

Rahmet eyle Ya Rab, ediverin, Muhammed’e komşu
Şahidiz Ya Rab, sapmadı yolundan, hep dikti duruşu

Yaşadı öyle bir hayat ki, bilin çilesi kefarettir günaha
Durağı cennet olsun, okuyalım Ülkücü, ihlâsla Fatiha