Bir tayımız oldu doru, alnında beyaz sakar
Görünce beni koşardı bir o yan bir bu yan

Gelip dururdu, yanımda, kaldırınca elimi
Tutup okşar başını tarardım sakarı iyi mi?

Bir başka güzeldi her yılı geçti koca üç yıl
Anlardı dilinden Büyük Babam, vardı akıl

Yetmez oldu kimsenin güç sahibine meyil
Büyükbabam! Atla ilgilen senin başkasının değil

Otlattım suladım yaz boyu kaynaştık içten
Alıştırdım ıslığıma, koşar gelirdi ta nerlerden

Bindirmemiş sırta kimse, deneyeni fırlatmış
Asi hoyrat tavırlarıyla dört yanda nam salmış

Ayaklar kıpır kıpır duramıyor yerinde nedense
Anladıkça öğrendim ki, bakanından asıl hadise

Şehire gidip geldim, yok evde kimse tarladalar
Koşup gittim tarlaya, mallar-atlar otlamadalar

Farketti beni, koparıp ipini koşarak geldi tayım
Çözdüm ipi yıları, başladı cilvesi nasıl anlatayım

Doğmuş Arefe günü adı Bayram unutmaz adını
Bıraktı çift sürmeyi geldi Büyükbabam yap hazırlığını

Az yer kalmış tarlada, her yer sürülmüş, işe bak
At bineceksin var işin ucunda düşüp kalkmamak

Bakınca gördüm duruyor kavağın çatığında eğer
Bastı heyecan! Dedim başar yoksa bitti senin değer

Vurdu eğeri sırta, taktı gemi, yaptı yılardan gemi
Geldik, tarla ortasına, dedi uyanık ol, düşme emi

Fark etti bineceğimi durmaz oldu yerinde kerata
Tuttum başını sevdim bir müddet bindirdi sırtına

Bıraktı serbest Büyükbabam, sanki çıldırdı tayım
Kalkıyor ha bre şaha, bıraksam gemi, tarladayım

Koşamaz oldu yumuşak toprakta bastı tayımı ter
Sakin sakin yürüyünce dedim ki bu iş burda biter

Seslendi Büyükbabam, evlat çıktı sende köpüklü ter
Bindirmez başkasını bırakma gem Kızılelma’ya gider

Rahmet ol Büyükbaba! Çok şeyler öğrettin amma
Geçti ömür, bitmedi sevda, Kızılelma da Kızılelma