Ne adammış, baksana, kandırdı hep gençleri
Döktü sokağa hepsini, yok etmiş, gelecekleri

Dendi ‘Katil Türkeş’, dinlettiler bize, yıllarca
Basınım hep yazmıştı, kanallarımda manzara

İtelenip kakalansa da, atmadı o hiç geri adım
Türklüğün kaderiyim, boşuna ben doğmadım

Gördüm, küresel ihaneti, mutlaka boğacağım
Geldi mi millet kendine, vatandan kovacağım

Yürüdü kutlu yolda, demiş er olanlarla işimiz
Rahatını düşünenlerle, kurulmaz geleceğimiz

Çıktı vatan bağrından, aşığı, binlerce Ülkücü
Ödendi ağır bedeller,  düşmanıma ürkütücü

Dendi dur, seksende, almıştı Evren, icazetini
Tutuklandı Türkeş’im, kaldırdılar hürriyetini

Çekildi gençlik, sahneden, alınmıştı çok yara
Durulması beklendi, esti rüzgâr, Anavatan’a

Başlandı, bıraktığı yerden, kırılınca prangası
Açıldı Türk Dünyasına, vardı Turana sevdası

Döndü Turan ellerden, dediler kalpte sorun
Kaybettik Başbuğ’u, 4 Nisanda büktü boyun

Bekledik biz sabırla, gelmiş başa, Devlet’im
Uyutur Milleti, girmiş içe, iktidar görmedim

Nasıl da yetiştirmiş, sabrıyla aştık engelleri
Gelince zamanı, vurmuş darbeye darbeleri

Bitti gitti nihayet, yüzyılın en kahpe vesayeti
Başbuğ’um rahat uyu, evlatlar bitirdi esareti

Çekti resti alayına, yetiştirdiğin, Liderim Devlet
İşte Türk Asrı, Türklük Kaderi, Devlet’e Emanet

Nasıl Başbuğ olunur, hayatınız bizlere bir işaret
Türkeş’i yazdık kalbe, alırız ruhundan istikamet

Yat nur içinde Başbuğ, milletçe, sonsuz hürmet