Beklerken, İstanbul’a Binali, açtık göz Acil’de
Toplanmış hep mezunlar, nefesleri ensemde

Yetiştirdi Acil oğul Hakan, yapıştı Fatih Arslan
Gördük ki bitmiş vücut, benim tende sallanan

Giderken koşa koşa Huzur’a, gelmemiş vakti
Toparladı Temek yeniden, yakında imza akdi

Dikmişiz, ne fidanlar, dizildi, sıra sıra yanıma
Yaşattı Mevla, mührüm Kastamonu sağlığına

Sev Kastamonu sev, Devlet Hastanesi, senin
Kalmamış eksiği, olsun Araştırma, geleceğin

Kaynıyor karınca gibi, dolu, her birimi hasta
Dağıtmada şifalar ki, görmedim kimse yasta

Dizili acilde, sıra sıra ambülans, hep endişe
Akmaz gözyaşları, gördük endişelerde neşe

Bil gelmiş Kastamonu, Hacettepe, İbn-i Sina
Kalmamış ora bura ihtiyaç, dinime imanıma

Olmuş hayalet ki Tıp Fakülte binası, heyhat
Geçin, dalga geçenle dalga, hizmette sanat

Kapatanlar utansın, merkezde SML kapısını
Koşturuyor mezunlarım, anlayınız yüz akını

Her yılda, otuz mezun, toplamıdır sekiz yüz
Olsa, üç yüz mezun, edildi yedi bin dümdüz

Utanır mı ‘Kastamonu Sevdamız’, diyenler
Nerede, Tıp Fakülte’m, yerinde yeller eser

Ne yapıldı diyenler, açıp gözü bak istersen
Şükürde saadet, isyanla okunmaz esâmen

Er olanın olur eser, vurur eser, sırta semer
Saksağan boşa mı? Dam üstü, türkü söyler

Minnet duyun, Hastane’de, her çalışanına
Kesin bitmediyse kepek, kavuşur sağlığına

Vur şu İktidar baltasını, kessin önü arkası
Gelsin Tıp Fakültesi, gör Araştırma mirası
Ettik her Hastane çalışanına Temek duası