Anlat Gökyay, anlat! Nasılmış, Cumhuriyet yılların
Maaş yok, köylü bakar Öğretmenlere, unutmayın

Beyni güdük mideye mahkûm şerefsiz, aklın aç aç
Yediğin önde yemediğin arkada gör nedir muhtaç

Unutma sakın maziyi, ödedik canla-malla bedelini
Yıktılar Osmanlıyı, milletin imanı belirledi kaderini

Anca kalktık ayağa, yüz yılda, ödendi nice bedeller
Kuşattılar vatanımı fink attı devşirme ve dönmeler

Bu vatan, sizin Şaik, hak ederse, yeni neslin olacak
Yetişti Bozkurtlar-yetişti Mücahit ders ufuk açacak

Hastane-ilaç-defter-kitap-eğitim bedava hep isyan
Ben anlatamadım Gökyay nanköre nasıl anlatacan

Gaz sanki parasız, yol asfalt, döşeli yurtta kaldırım
Vatan döndü cennete, giyiliyor yıllarca ayakkabım

Yoktu, tank-top-tüfek, uçak-gemi, yapar olduk bak
İsyanda nice şerefsiz tökezlesek kıça mum yakacak

Dolansa da leş kargası havada izler kartal zirveden
Verip karar düştü mü peşe kurtuluş yok pençeden

Gökyay-Gökyay! Mekân cennet, yetişti imanlı nesil
Gök girsin-kızıl çıksın! Edeceğiz bilin ki dünyayı rezil