Yer, Tayyare Sineması, sene 1974, masada Üstat
Yoktu duracak yer dinledik kat kat Çile’yi Heyhat

Meydan okudu dünyaya, Ya Rab neydi o heybet
Sanki durmuştu zaman teşhisler hep tam isabet

Sevmem Erbakan’ı, bakın yok cildinde hiç pürüz
Sevin Türkeş’i, o kadar çok ki çile harita gibi yüz

Buz kesti çıt çıkmaz salonda sanki dondu herkes
Para verip, konferansa getiren, almıyordu nefes

Yaktı ruhumu Büyük Doğu ateşi sonunu bile bile
Hayatımın bir özetidir bu kitap, koydum adı ÇİLE

Fazıl! Dün anlamadı sizi karnı tok yaşattı zulüm
Bugünün toku, ihanet peşinde-yoruyor gönlüm

Giderken küffar deme neden bırakmış iti-piçini
Taşıyamazdı taşımadı Türk bu çarpıklık eziyetini

Üstad! Denediler darbeyi yedi darbe, doğduk bil
Öyle akıllıca kurulmuş ki kahpe düzen ezildi rezil

Uzayda uydu-havada uçak, yerde top-tank bizim
Fazıl! Açtık Ayasofya’yı açtık-depreşti Haça kinim

Diktik fuhşiyatın kalbine, Taksim Cami, Haça inat
Açtık Batarya Çağını nesiller sürsün diye saltanat

Süzüyor Boğazı Çamlıca Cami, san şehrin bekçisi
Kuran okuyor Devlet Başkanım sanki İslâm elçisi

Doğdu, millet çilesinden, Sultanü’s Şuara, ya biz
Filiz güzelliklerini görüp, mısralara nasıl dökeriz

Gördükçe ihanetleri, oraya buraya soktuk çomak
Bilmem! Belki de daha hoş, hayallerde yaşamak

Rahmet et Ya Rab! Yeter adam olana fikir mirası
Üstad! Kalktı ayağa Sakarya istiyor bak diş kirası