DEPREM HATIRAM
Meslekte ilk yılım, çıktı kurada ŞereflikoçhisarTemel Eğitim Yatılı Bölge Okulu, Türkçe yazar
Alıştık, yatılı okul şartları, sorumluluk çok ağırYaşlı tecrübeli Muavin, sık çağırır, işi bize kalır
Yapılmış Kütüphane, ayrı bina, kitapla dolu içiÇoğu ilmi kitaplar, ne yapsın çocuk, bilmez içi
Değişti Kültür Bakanlığı, kitapları, çocuk şartVermişiz orada ‘Onluk Devy Sistem’ine start
Yaşandı Çaldıran Depremi, kayıp binlerce kişiYandı yürek, kadere bak, yaptık Askerliğimizi
Geldi Çaldıran’dan, dönem arası, kimsesizlerZor oldu uyumları, görün ne bizdeki emekler
Yapıldı Yazılı yoklama, Orta Bir, Mehmet sıfırEtütte anlatırım, ders iki tekrar, der kafa sıyır
Düşündüm, olmalı sebep, çocuk bizi sevmediDedim, gel oğlum, konuşalım, var derin derdi
Okuma zayıf, yazma yok Mehmet’te, sordumDer, ağa oğluyum, okula gitmeyip otururdum
Gelirdi sene sonu öğretmen, kuzuyu keserdikBen geçerdim sınıfı, hep birlik, afiyetle yerdik
Kayıbım on bir kişi, kaldık iki kişi, yanar yürekSiz, güzel anlatırsınız, içten gelmez öğrenmek
Dedim; Mehmet, nasıldır bu ağalık, anlatsanaDediğin kanundur, uyan olmazsa vur kafasına
Ne duruma, düştüm ben, herkes, geçer dalgaUnuttular babamı, gösteririm onlara, işte ağa
Dedim; Mehmet bu okul ağa yapar, ne dersinBen, yolu gösteririm, çalış, ağalık erken gelsin
Hallettik on günde okuma yazma, geldi güvenÖyle gayretli ki, Mehmet, öğrendi ne verirsen
Bir bayram programında, toplandı öğrencilerSonunda istek, sazıyla Mehmet gelsin dediler
Döktürmede sazı Mehmet, sözleri doğaçlamaÂşık, bize türkü yakmış, söyler, gel de ağlama
Yetmedi zaman, bir yıl sonra ayrıldık, koptukGeçmiş yıllar ki, İstanbul, Harem’de buluştuk
Beklerim kalkış, yaktım efkârla sigara, sahildeİndi otobüsten gençler, gördü sarıldı ellerime
Tanıdın mı Hocam, ben Mehmet, Koçhisar’danBitti Maden Mühendisliği, mastır Almanya’dan
Bitirdik sizden sonra, Ankara, Atatürk Lisesi’niBunlar da öğrencin, bu doktor, işte gör eserini
Karar verdim can Hocam, çözeceğim depremiUnutamadım ana-baba-gardaşlarım, emmimi
Bir muhabbet ki, zor yetiştim, kalkmada arabaSalladık ellerimizi ki, can candan, koparcasına
Yürürken otobüs, Mehmeeeet, bitti görüşmemBoşalırken gözyaşı sessiz, yaklaş bana diyemem
İzlerken kanallarda, Elazığ Depremi, hatırladımYaşandı koca deprem, kırılmadı kol ve kanadım
Şükürler et, ey millet, yakaladık asrı, gör ne olurTemek der olma nankör, eden, Mevlâ’sını bulur
Nedir darbe, neden Beka, anla ki, vatan kurtulurOldukça Türk, bir ve beraber, akan sular durulur
Halife Köyünde1955’te doğdum. Gazipaşa, Abdurrahmanpaşa, Bursa EĞİTİM tahsil hayatım.1976’dan sonra kırk yıl hizmetin otuz yılı Müdürlük.1989’dan sonra Sağlık Meslek Liselerinde duayen olduk. Mesleki tecrübe ve hayat akışlarımız, fikir ve öngörülerim için bir TEMEK yaptım, Buradan atıyorum ara sıra bakın. Sevseniz de kızsanız da hep sağlıklı, hep mutlu olun... Saygılarımla….









