Buz tuttu çocukluğum, buz, geleceğe umuttu
Dondu kaldı mazimiz, insanım sevgiyi unuttu

Yoktu televizyon bilgisayar kalkardık erkenden
Beklerdik abdestlik sıra, yüz yıkama derdinden

Koşardık soba başına, kaynardı güğümde suyu
Ocakta pişerken çorbam, damda alırdık soluğu

Açtın mı dam kapısını olurdu içi sıcak sımsıcak
Açardık temek gözü, amaç, ağır kokuyu atmak

Çevrilirdi bütün başlar bakıp süzerdi gelen kim
Görürse yabancı birini, başlardı damda gerilim

Yaklaştırmaz mallar yanına bil hazırdır tekmesi
Varsa kabul yaklaşılır başlar iştahla yem yemesi

Yatanlar kalkar ayağa, bekler afura yem saman
Kurulur sevgi bağları, onları doyurduğun zaman

Bitince iş, koşarsın odaya, kucağında odunlarla
Hazırdır çorbamız, yıka elleri sıcak sıcak kaşıkla

Vardır sofra adabım, serilir yere, sofra bezimiz
Evin erkeği, kesince ekmeği, dilim dilim dizeriz

Yanlarına birer tahta kaşık, sini orta boş olacak
Doldurulunca çorba tası tepsi ortasına konacak

Çocukların işidir, minderleri sofra etrafı dizmek
Oturur herkes yerine zordu pişenleri beklemek

Ocakta olanın bitmeden işi, kimse kaşık çalmaz
Buyur demeden evin erkeği, kimse kımıldamaz

Sofrada konuşulmaz karnı doyan biraz oyalanır
Yapılır, sofra duası, alınır bir kaç lokma, kalkılır

Yapılırsa kahvaltı diz tepsiye evde neler varsa
Beklersin sürmek için tereyağı dilimler kızarsa

Zeytin-bal-reçel-pekmez-tahin, olmazsa olmaz
Büyükler kalkar kalkmaz gençlere sonra namaz

İçilirken sabah çayı konuşulur o gün ne olacak
Anam damda inek sağar bekle çalmaç dolacak

Geçince anam ocak başı, boşalır o anda odam
Salınır mallar damdan bir saat onları sulamam

Tüter hepsi, bir müddet, dam çıkışı, soğuktan
Buzağılar düğeler koşar zıplar cilve ve nazdan

Düşer çomar peşine, ağır ve sakin var görevi
Gider gelir seninle, korumak kollamak ödevi

Dönüşte hazırdır dam atılmış pislik Temekten
Girmeden dama mal, geçirirsin tımar telekten

Girdi mi hepsi dama, girip bağlarsın yılarlarını
Hazırsa afurda, ot saman yemi, kapat kapısını

Kedim bizimledir, tabağında ne bulmuşsa yer
Çomarın en son ısınınca yal kapı önü halleder

Sırada tavuklar var, açarsın kümesin kapısını
Hepsi hurra dışarı, bekleşirler yem atılmasını

Başlar harp, hepsi fazla kapacak, gör kavgayı
Dikkat etmezsen yedirmez içlerinde kabadayı

Kusrak dolan, içer suyu yudum yudum, ibret
Dolaşırsın follukları, yumurtalar eve bereket

İhtiyaç et-yumurta-süt, öğretir pislik atmayı
Atmazsan hepsi ölür, unut et-süt-yumurtayı

İşe yaramak bir gurur, girersin baş dik evine
Isın sobada, çökersin, baba dede dizi dibine

Hayat orda başlar, size anlatır öğretir hayatı
Geceleri, masal-ninni-uzun hikâye, mükâfatı

Canlanır kahramanlar, gözler önünde bir bir
Her sunuş biter dua salâvatla denir Allah bir

Buz tuttu çocukluğum buz, her elde telefon
Ona tık buna tık, arayanla konuş fan fin fon

Yok kimsenin, birbirinden haberi, san evidir
Sevgi paylaşılmayan evler cehennem gibidir

Üretiyor cehennem, sevgisiz nesiller, anlayın
Öğret paylaş ki sevgi görüp şiddet ağlamayın

Buz tuttu buz bizim mazi sakın dokunmayın
Temek, durdukça dünya, sürecek saltanatın