Yıl atmış altı, Orta Okul birinci sınıf, zor yıllar
Üç kişiden ikisi, okuldan Tasdiknameyi alırlar

Alınca yarıyıl karnesi, attı şafak, altı kırık var
Çekti kulağı babam,  geç sınıfını, bisiklet var

Koca ilde sayılır parmakla, altından kıymetli
Aldık aklı başa, geçtik sınıf, hediyem değerli

Maaşın dört katına, almış babam bisikletimi
Bir evin bir oğluyum, görün verilen değerimi

Alır almaz gittik köyüme, yaz tatili başlamış
Harmanlarda yığınlar, düğen sapla tanışmış

Bindik selesine, başladı seyranım, yollarda
Çalışır kalabalıklar, kalır gözler hayranlıkta

Daldık komşu harmanına, dendi hoş geldin
Koydular adını, şeytan arabası, nasıl bindin

Terlemiş içerken sunulan ayranı göz takıldı
İhtiyar nene dikkati çekti, önüne sap atıldı

Bilmiş bilmiş atıldık, yemez nene, canı yok
Uzaklaştığımız ilim, sapladı kalbime bir ok

Verdik kararı, karabulut dağılmalı semadan
Işık olup aydınlatmalı, çıkmalıyız karanlıktan

Olduk, güneş olamasak da mum, eridik biz
Yavaş yavaş aydınlık var, güneşimi bekleriz

Var mı umut derseniz, başladığım yerdeyiz
Sanattan anlamaz nesil, bir yere gidemeyiz

İzle bak, var mı farkın, dünya kupası maçlar
Bizdeki seyirciler, sizlere, seviyeni anlatırlar

Atatürk’ü iyi anla, ne der, ne anlatır vecize
Bilirsen sanat kıymeti, sevinin geleceğinize

Doysa da karın, kalksa da yukarı eğik baş
Yoksa ilim ve sanat, düşersin yavaş yavaş