BİR BARDAK ÇAY(AŞİREFENDİ-Baydil Hatırası)
Çay içtim bir bardak, tarihi, bedesten avlusundaBir başka, verdiği huzur, ceddimi, saklar taşında
Alıp götürdü yüzyıllar öncesi düşmüş cigara külüGezerken güvercinler, inceliyor bizi, biri püsküllü
Koyuyor mesafeyi bakışta eminlik, neleri görmüşDer gibi zamandan geldim taşlar imanla örülmüş
Kaplamışken, benliğimi hayranlık, ürktü güvercinAnladım ki demede, sen başkasın, bana yol verin
Kalkarken masadan, karıştı huzuruma, köhnelikBağırıyordu taşlar, bitti kalabalık vefa görmedik
Al çaycı, çay bedeli, gelip geçmiş, kim deli kim veliYaptık ince muhakeme, suçlu gibi gidişimi görmeli
Bağırdı taşlar ardımdan, etti delik-deşik çocuklarınKanar bağrımda yara tadı yok ilkbahar sonbaharın
Neleri, kırıp dökmedik ki, Baydil’in Çile’si nerdesinBu olmuş bu da olmamış, olmayanları siliver gitsin
Geçince karşı kaldırım, dert olmuş içime, bağırdımBaydil, Baydil! İçtik Ülkü çayını, Çile’ni unutmadım
Hani-gitmiştik Ankara, aradık matbaa, cepler delikBasıldı Baydil Çile kucakladık heyecanla geri geldik
Heyhat! Ne alan var, ne okuyan, tıpkı, bugünkü gibiTopladık hepsini taşıdık beraber Ülkücü olsun sahibi
Neyi umdu, ne buldu Baydil, vatan sevgisiydi örülenBırak Ülkücü Öğrenci döndü sırtını Ülkücü öğretmen
Çıktı sürgün, aynı gün yedi yere, gittik Ülkü OcaklarıDuruyor Baydil Çile’si okuyan yok doldurmuş rafları
O bana baktı, ben de ona, ayrıldık mahzun ne gündüBen taktım kafaya da tek bildiğim Baydil için ölümdü
Göçüp gitti, Baydil’im, gördüm ki, kalan Çile, revaçtaYapmasa görev Eğitim Fakültesi hatırlanmaz sonuçta
Nerdeydiniz ağalar sağlıkta kıyıp da alsaydın ya kitapBugün dökme sahte gözyaşı-gönüldendi sizlere hitap
Yürürken Han çıkışı arabama dedim ki kayıp bu nesilSanki yok yer, Han duvarına yazmış yazı nice embesil
Uç da gel, ey güvercin, nedir yaşanan şanlı mazideki sırDeme katlan vefasızlığa bu saatten sonra tanımam hatır
Baydil! Kaç kişi hatırlamada, kaç tane-gönderilen FatihaBaydil! Bunlar kayıp neslindir-sakın etme havale Allah’a
Uçup geldi güvercin araba kapısı açarken biz uçtu tüyüDüştü ön cama mesaj, Temek yeter yazdığın artık büyü
Temek! Gül geç hayata, kaç kişi bıraktı geride, 50 KitapBağırıyor bedesten taşı, yakın, yürüyecek asker rap rap
Dağ zirvesinde-ne hoş temaşa! Görüp yaşadığım, serapÇağırdı mı gideceksin mecbur bil bekliyor aşığına hesap
Halife Köyünde1955’te doğdum. Gazipaşa, Abdurrahmanpaşa, Bursa EĞİTİM tahsil hayatım.1976’dan sonra kırk yıl hizmetin otuz yılı Müdürlük.1989’dan sonra Sağlık Meslek Liselerinde duayen olduk. Mesleki tecrübe ve hayat akışlarımız, fikir ve öngörülerim için bir TEMEK yaptım, Buradan atıyorum ara sıra bakın. Sevseniz de kızsanız da hep sağlıklı, hep mutlu olun... Saygılarımla….









