Altı katlı dört daireli bir apartmandır, Mevlana
Beşinci kat, otururum ara sıra, köşede balkona

Pek keyifli bizim balkon, bakarsın hep tepeden
İzlersin olan biteni, bazen kendini göstermeden

Radyoda, Ilgaz Anadolu’nun, sen yüce dağısın
İstedim ki bakarken tepeden, kasvetim dağılsın

Daldık ki derinlere, gönül akıp gitmiş, ihtiyarlık
Kestirmişim azcık, atlarken balkondan, uyandık

Nasıl bir rüyadır bu, işte tüylerim, diken diken
Bağırıyordu Atam, Temek, fazla ileri gitme sen

Nasıl gitmem, Atatürk, ölüm olsa yolun, yolum
Bekle bak geliyorum, o an balkondan uçmuşum

Gördüm ki pek duygulu, çaresizlik yakışmamış
Dünyaya diz çöktürmüş, içte yalnız kalakalmış

Baktı beni görünce, dedi yaklaş, yaklaş Temek
Sen anlarsın, sen anla, her şeyi biz, söylemesek

Geldim bir an, göz göze, bakamadım gözlerine
Öyle bir mahcupluk ki, erirdim, irkildim sesine

Anla Temek ölmedik, ölmedim ben, öldürdüler
Attı kanca Mason, Yahudi’ler, boyun eğdirdiler

İnandık safça biz, verdiler Kinin denen ilaçları
İflas etti karaciğerim, unutma sakın, Masonları

Bakın işte, kuracaklar yakın, İsrail’e bir devlet
Kaldırıyor engelleri, yaşananlar ABD’ye işaret

Fırlamışım ok gibi yerimden, uçtum Ata’mıza
Açınca gözü, çıktı bir çift güvercin, karşımıza

Başladı gezinme, bakar bize, cam pervazından
Der gibiydi, neler yaşandı, Atatürk arkasından

Unutma bak, Menderes, Özal, Başbuğ Türkeş
Bitti ilaçla Ecevit, bize yaptı yapacağını kalleş

Rahat uyu Ey Atam, yetişti yolunda Ülkücüler
Açtın yolu, Kızılelma ülküsüyle Turan dediler

Aldı Atam, nefret ettim nefret, On Kasımlardan
Temek, Türk’tür, Doğru’dur, dönmez yolundan

Aydınlattı yol, vazgeçmeyiz, Atatürk ışığından