Gördüm uzaktan yaklaştım-koparacaktım dalından
Buğu üstünde taptaze rengârenk yaratmış Yaradan

Uzatmıştım eli çektim geri, kıyamadım en güzeliydi
Dedim kopar başka üzüm, deseler de aklı kıt biriydi

Geçti zaman indim pazara, çeşit çeşit sebze meyve
Dikildim üzüm başına, albenili salkımı, bana tartıve

Olmaz dedi satıcı, alırsanız kasasıyla-ancak satarım
O bu tezgâhın cazibesi satarsam olmaz benim aşım

Üzüm salkımına gitti para, çekti gönül olmasın yara
‘Armudun iyisini, ayılar yermiş’ sanma dost palavra

Değilse tuzun kuru, satarsın pirinci-kalırsın bulgura
Olsan da sahip en güzele, gider elden bağıra bağıra

Kimisi çalışır üretir-kimisi satar-parayı basan da yer
Değişmez ki hayatın kuralı böyle gelmiş böyle gider

Dost! Nimet kaçar insanlar da kovalar Yaradan sırrı
Helalinden kazan helalinden ye olmaz başında ağrı

Dost! Ne âlemler vardır bir bilsen madde ve mana
Görse de göz, saklı sırlar-ilimde gizli, atma yabana

Dostum! Ne gördün üzüme bakınca, bir tohumdu
Düştü toprak, yağmur yağdı güneş açtı üzüm oldu

Neden üzümde, el gibi yaprak, önce acı sonra bal
Olanları bir düşün, haddini bil sonra hülyalara dal

Verdik para aldık üzümü yedik ya cennette üzüm
Yoksa azıkta namaz oruç ve hayrat, üzül a gözüm